جابجایی طبق کندوی زنبور عسل
در بیشتر مواقع برای زمستان‌گذرانی، کلنی‌ها را در کندوهای ۲ تا ۳ طبقه نگهداری می‌کنند. در بهار معمولاً در این کندوها پرورش نوزاد در طبقات بالا جریان دارد.
با زیاد شدن نوش و گرده تازه در طبیعت ملکه بر تعداد تخم خود در روز می‌افزاید و جای تخمگذاری در کندو برای افزایش جمعیت کلنی، عامل محدود کننده می‌شود. رفتار کلنی به طور عادی چنین است که توسعه منطقه تخمگذاری در داخل کندو به سمت بالا گرایش دارد.
گرده گل و عسل مازاد بر مصرف نوزادان، در قسمت بالا و طرفین منطقه تخمگذاری ذخیره می‌شود.
وقتی میزان گرده و نوش در طبیعت زیاد باشد، کارگران آنها را در هر جایی در کندو، حتی سلول‌هایی که در منطقه پرورش نوزاد خالی می‌شود ذخیره می‌کنند. این عمل باعث رکود فعالیت تخمگذاری ملکه و در مواردی سبب آماده شدن کلنی برای بچه بیرون کردن می‌شود.
با وجود این که بعضی از زنبورداران با مسدود کردن سوراخ قسمت بالای بدنه کندو، کارگران را وادار می‌کنند که از سوراخ ورودی پایین کندو عبور و مرور کنند، عادت ملکه و توده زنبوران پرستار تغییر چندانی نمی‌کند و ملکه به سمت قسمت‌های پایین کندو نمی رود.
جابجا کردن طبقات کندو یکی از روش‌های قدیمی است که ملکه به بدنه پایین کشیده می‌شود. این عمل به وسیله برداشتن بدنه از روی کف کندو و قرار دادن طبقه بالا به جای آن صورت می‌گیرد. سپس بدنه را به جای طبقه روی آن قرار می‌دهند.
ملکه و کارگران بدنه جدید یا در حقیقت طبقه قبلی را که در آن نوزادان فراوان وجود دارد، ترک نمی‌کنند و در طبقه بالا که قبلاً بدنه کندو بوده است به تدریج جای فراوانی برای تخمگذاری باز می‌شود.
اگر این جابجایی در خلال شروع جریان عسل صورت گیرد، در این حالت باید قاب‌هایی که محتوی عسل هستند از طبقه جابجا شده برداشته شود و به طبقه‌ای که جدیدا در قسمت بالا قرار گرفته منتقل گردد.
